Afgelopen weekend moesten de waterpoloheren van de Reest in Delfzijl aantreden tegen de Eemsrobben. Voor de Reest een onbekende tegenstander omdat de Eemsrobben dit jaar voor het eerst actief is in de bondscompetitie. De tactiek van de Reest was erop gericht om terughoudend te spelen en te vertrouwen op de eigen verdediging. Vanuit deze situatie moest er ruimte ontstaan om het eigen vertrouwde aanvalsspel op te zetten. Door afwezigheid van David IJben mocht talent Gerrit Kaemingk zijn debuut maken in de hoofdmacht.

In de eerste periode lieten de waterpoloërs van de Reest zien dat ze vanaf het eerste fluitsignaal wel scherp en gedisciplineerd kunnen spelen. Door teruggetrokken en compact te verdedigen werd de Eemsrobben gedwongen om van afstand te schieten. De Eemsrobben liet daarbij wel zien dat ze niet voor niets zijn gepromoveerd naar de bondscompetitie. Een aantal keren werd de verdediging van de Reest ontregeld en ontstonden er zowaar wat kansen voor de thuisploeg. In de allereerste “teamaanval” werd midvoor Arjan Broekman in stelling gebracht die fraai zijn tegenstander opzij zette en zo de 1-0 liet aantekenen. De Reest bleef daarna gecontroleerd spelen en wist dat kansen vanzelf zouden komen. Aan het einde van de eerste periode bracht Martijn Meijer de tussentand op 2-0 waarna de heren konden rusten.
De tweede periode begon de Reest met hetzelfde spel als in de eerste. Het verschil was nu dat de Eemsrobben wel iets terug moest doen om nog enige aspiraties in deze wedstrijd waar te kunnen maken. Met een sterke verdediging zijn dit de momenten waar de geoliede machine van de Reest op volle toeren begint te draaien. Na een gekraakte aanval van de Eemsrobben was het Eelco Bakker die op contra vrij kwam en de 3-0 scoorde. De Eemsrobben liet het hoofd in deze fase van de wedstrijd nog niet hangen. Via hoge ballen waren ze in staat de dubbel gedekte midvoor toch aan te spelen. Voor Roelof Driesen was er geen andere mogelijkheid door aan de noodrem te trekken waardoor de Eemsrobben een strafworp kreeg en deze werd dan ook verzilverd. De Reest liet zich echter geen enkel moment van de wijs brengen door deze tegenslag. Door geconcentreerd te blijven spelen werd de voorsprong verder uitgebouwd. Door opnieuw een midvoor doelpunt van Arjan Broekman en twee fraaie acties van Martijn Meijer werd de eindstand in de tweede periode bepaald op 1-6.
In de derde periode gaf coach Bas Sorgdrager de opdracht om nog compacter te verdedigen waardoor de snelle mannen in de contra de wedstrijd definitief moesten beslissen. In eerste instantie leken de heren van de Reest deze opdracht goed uit te voeren. Via een aantal snelle breaks brachten, tweemaal Eelco Bakker en eenmaal Martijn Meijer, de Reest op een comfortabele en veilige 1-9 voorsprong. Met deze ruimte voorsprong was de concentratie bij de Reest ook weg. De Eemsrobben kreeg meer ruimte en deze buitenkans werd dan ook niet onbenut gelaten. Door twee treffers kort achter elkaar was de stand ineens 3-9 terwijl de Reest de mogelijkheden op een verdere voorsprong niet uitdrukte in cijfers. De Reest was hierna weer goed bij de les en zowel aanvallend als verdedigend was alles weer onder controle. Het was zowaar het jonge talent Gerrit Kaemingk die door een goede zwemactie een strafworp wist te versieren. Eelco Bakker liet zien hoe je met dit soort buitenkansjes omgaat en prikte de bal feilloos in de kruising; 3-10. Hierna scoorden beide ploegen ieder nog eenmaal waardoor er aan het einde van de derde periode een tussenstand van 4-11 op het scorebord stond. De laatste treffer van de Reest is er een om te in lijsten. In de slotseconden gooide Martijn van de Leest de bal hoog aan op Martijn Meijer die deze pass direct achterwaarts in het doel werkte.
In de laatste periode liet de Reest zien wie duidelijk de betere ploeg was in deze wedstrijd. Verdedigend werd er niks weggeven en aanvallend werden er legio kansen gecreëerd. Eemsrobben kreeg weliswaar nog een strafworp maar deze werd vakkundig gestopt door keeper Martijn Schuring. De laatste wapenfeiten kwamen wederom op naam van Eelco Bakker en Martijn Meijer die de eindstand bepaalde op een zeer verdienstelijke 3-14. Voor de Reest is dit een prima resultaat waardoor de ongeslagen status wordt gehandhaafd. In de komende wedstrijden komt het er echt op aan voor de waterpoloërs van de Reest want dan staan tegenstanders van een ander kaliber op het programma.