Het was rustig in bad Hesselingen. Zaterdagmiddag om 16:30uur begon heren 1 van MZ&PC De Reest aan zijn warming-up in een leeg zwembad. Als enige ploeg speelde het eerste een thuiswedstrijd. De andere teams waren vrij of speelden uit. Het was een vreemde ambiance. Een leeg zwembad, terwijl de spanning bij de heren voelbaar was. Tegenstander was zaterdagavond EZC. De ploeg uit Enschede heeft nog niet veel punten gepakt dit seizoen, maar verloor zijn vorige wedstrijden slechts nipt. Op basis van de statistieken was De Reest dus gewaarschuwd. Zo ook als je naar voorgaande edities van dit duel kijkt. Opvallend veel gelijke spelen, of nipt verlies van De Reest. Met zeven gespeelde competitierondes was het duel met EZC al wel een heuse kraker voor een plek in de middenmoot. Winst betekende aanhaken bij de subtop, verlies de onderste regionen van de ranglijst. In een uitermate spannend wedstrijdverloop, waarbij De Reest en EZC om en om de voorsprong in de wedstrijd pakten, was het uiteindelijk toch De Reest dat aan het langste eind trok, 8-5.
Bij de start van de wedstrijd was de tribune inmiddels goed gevuld. De vaste supporters waren uiteraard aanwezig. Het was ook mooi om te zien dat een aantal van de jongste waterpoloërs van De Reest samen met hun ouders op de tribune zaten om het eerste aan te moedigen. Kay Dekker, pupil van de maand november, zorgde voor de eerste swim-off en vestigde zich naast de coaches Van den Hoofdakker op de bank. Van meet af aan was duidelijk waar het gevaar van EZC vandaan moest komen. De sterke midvoor van EZC wist meermaals net buiten de 5-meter lijn een vrije bal te versieren en schoot gevaarlijk op doel. De eerste drie schoten werden nog gepareerd. Maar bij zijn vierde doelpoging zette hij de 0-1 op het scorebord. De verdediging van De Reest was voor de rest van het duel gewaarschuwd. Halverwege de eerste periode schoot midvoor Kamphuis de Meppelers op gelijke hoogte. In het slot van de eerste periode zette de uitstekend spelende Meijer De Reest op voorsprong, 2-1.
In de tweede periode probeerde De Reest de wedstrijd naar zich toe te trekken. Met name in het eerste deel van deze periode kon de ploeg de voorsprong uitbouwen. Maar de aanvallers gingen te slordig en vertwijfeld om met de ruimte die de ploeg kreeg van de Enschedeërs. Goedknegt wist de ruimte echter wel een keer goed te benutten en schoot de 3-1 tegen de touwen. Vervolgens ontspon zich een foutenfestival aan de kant van De Reest. Meppelers werden door domme acties eruit gestuurd en snel balverlies in de opbouw bracht EZC binnen een minuut op gelijke hoogte. Aan het slot van de vierde periode was het wederom Meijer die de thuisploeg op voorsprong zette, 4-3.
De derde periode begon wederom met de nodige fouten. EZC benutte een man meer situatie na uitsluiting van Arjan Hoeve. Ook William Bijker en Stefan Goedknegt verdedigden ongeoorloofd. Goedknegt zelfs voor de derde keer deze middag, die daarom niet meer mee mocht doen. Ook deze laatste overtalsituatie werd succesvol afgerond door EZC, 4-5. Coach Van den Hoofdakker kon het niet langer aanzien en nam een time-out om de mannen duidelijk te maken het over een andere boeg te gooien. Dit had effect, want de aanvalsdrang van EZC bleek beteugeld. Het duurde echter wel tot het eind van de derde periode dat De Reest weer tot scoren kwam. Na té zwaar verdedigd te worden, zette Voogt toch goed door op de midvoor positie en verdiende hiermee een terechte strafworp. Dit buitenkansje op de gelijkmaker werd eenvoudig binnengeschoten door Kamphuis, 5-5.
In de vierde periode moest het gebeuren voor De Reest. Het was merkbaar dat EZC conditioneel de mindere was, dus moesten de Meppelers alles op alles zetten om dit overwicht ook om te zetten in winst. De ploeg streed voor wat het waard was en knokte zich via wederom de doelpuntenmakers Meijer en Kamphuis tot 7-5. Het slot was voor William Bijker, die in de laatste aanval de 8-5 tegen de touwen gooide.
Met deze overwinning nestelt De Reest zich in de subtop van de ranglijst. Met nog drie wedstrijden tot aan de feestdagen is er voldoende perspectief voor de ploeg om deze lijn vast te houden en omhoog te blijven kijken. Van den Hoofdakker was na afloop van de wedstrijd met name lovend over de inzet en wilskracht van zijn ploeg. “Het scorend vermogen moet wel om hoog, maar verdedigend gaven we eigenlijk maar weinig weg. 5 tegendoelpunten is gewoon knap. Vanavond vooral een verdienste van onze keeper, Schuring. Het was mooi om te zien dat de mannen in de vierde periode door konden doen. We hebben onszelf goed beloond vandaag.”
