De Veene thuis; dat was het affiche van vrijdagavond in bad Hesselingen. De wedstrijd stond op dit ongebruikelijke tijdstip op het programma, omdat het duel in december wegens omstandigheden niet kon plaatsvinden. De plek op de ranglijst maakte vooraf al duidelijk dat het een spannend duel kon gaan worden. Met evenveel punten, maar De Veene in minder wedstrijden, stond het duel in het teken van aansluiten bij de top 4, of terugzakken naar het onderste deel van de ranglijst. Coach Van den Hoofdakker won er in de voorbespreking geen doekjes om. Winst in dit duel zou waarschijnlijk tot een succesvol seizoen leiden, verlies een teleurstellend seizoen. Het strijdplan was dezelfde als voorgaande wedstrijden, waarbij de coach hamerde op de fysieke duels die De Veene aan zou gaan. De Reest moest het doen zonder de van griep herstellende Arjan Hoeve. Bram van der Zwan verving hem, die dat zeer verdienstelijk deed.

Ondanks de goede intenties vooraf, begon De Reest te tam aan het duel. Verdedigend lag het wel goed, maar aanvallend miste de ploeg de scherpte die nodig was om De Veene direct onder druk te zetten. Het eerste wapenfeit was dan ook voor De Veene, die een cadeautje gepresenteerd kregen na dom balverlies voorin. De 0-2 was ook voor De Veene. Dit maal na een uitsluiting aan Meppeler zijde. Het was pas in het slot van de eerste periode dat De Reest wat terug kon doen. De sterk spelende Goedknegt zette zijn ploeg binnen 1 minuut gelijk. Eerst met een bekeken schot tijdens een manmeer situatie en even later met een prachtig schot dat via het water de keeper verschalkte.

In de tweede periode kwam De Reest nog wel op voorsprong via een goed afgeronde manmeer van Bisschop, maar De Veene was in deze fase van de wedstrijd duidelijk de betere. De Reest had zichtbaar moeite met het fysieke spel. In de aanval speelde de ploeg te afwachtend en iedere keer leed het onnodig balverlies. Na de 3-2 voorsprong keken de Meppelers halverwege de wedstrijd dan ook tegen een 3-5 achterstand aan.

De derde periode is doorgaans de minste van De Reest, maar nu moest het de rug rechten, wilde de ploeg nog kans maken op de overwinning. De eerste mogelijkheden waren echter wederom voor De Veene, die via overtalsituaties de kans kregen om verder uit te lopen. Door goed verdedigend werk en de uitstekend keepende Schuring bleef de schade beperkt. Job Voogt schoot halverwege de derde periode de aansluitingstreffer tegen de touwen. En even later knokte De Reest zich weer gelijk. Dit maal was het Richard Kamphuis die in een manmeer de 5-5 maakte, na een goede pass van Goedknegt. Het laatste woord was in de derde periode wel voor De Veene, 5-6.

In de vierde periode moest het dan gebeuren. De Reest had laten zien de wedstrijd nog wel degelijk naar zich toe te kunnen trekken door het goede spel in de derde periode. Kamphuis luidde de inhaalrace in door via een counter voor de 6-6 aan te tekenen. De Veene kon nog wel tot 6-7 komen, maar toen was het afgelopen. Martijn Meijer counterde naar de 7-7 en enkele minuten later deed Driesen hetzelfde, 8-7. Met de voorsprong op het scorebord en moegestreden mannen in het water, kon De Reest consolideren. De Veene kon aanvallend niet echt een vuist meer maken. Dit tot frustratie van de Almeloërs die nog de ene na de andere uitsluiting te verteren kregen van het uitstekend fluitende scheidsrechtersduo. 1 van de uitsluitingen werd succesvol afgerond, Wouter de Vries maakte de 9-7. In het slot van de wedstrijd kreeg keeper Schuring nog een strafworp om zijn oren, maar de overwinning kwam niet meer in gevaar, 9-8.

“Mannen. Trots op jullie zoals jullie met het stevige spel zijn omgegaan. Rustig gebleven en taken uitgevoerd. Je kunt zien dat we stappen maken.” Aldus coach Van den Hoofdakker na afloop tegen zijn team. Met de overwinning nestelt De Reest zich op plek 5 van de ranglijst. De volgende competitiewedstrijd is op zaterdagmiddag 17 februari, waar De Reest op bezoek gaat bij De Walvisch.