De Reest trof afgelopen zaterdag al voor de tweede keer dit seizoen VKC’03. In de eerste wedstrijd van het seizoen was de Reest heer en meester en won het afgetekend met 15-10. Sindsdien wist de Reest de goede lijn door te zetten. VKC daarentegen wist nog geen enkel punt te behalen. Van onderschatting was vooraf geen sprake want de Reest wist dat VKC gebrand zou zijn om de eerste broodnodige punten te behalen. In een wedstrijd die gekenmerkt werd door een overvloed aan uitsluitingen, liefst 24, wisten de Meppelers het hoofd niet koel te houden. In het slot van de wedstrijd werd de overwinning uiteindelijk uit handen gegeven. Via de tussenstanden 2-4, 7-8, 10-11 werd het uiteindelijk 12-11.
Vanaf het eerste fluitsignaal lieten beide ploegen er geen gras over groeien. Er werd een hoog speeltempo gehanteerd en beide ploegen schroomde het fysieke duel niet. Dit bleek voor beide leidsmannen ook gelijk het signaal om niets toe te laten. In vrijwel iedere aanval werd er wel een speler van VKC of de Reest met een uitsluiting naar de kant gestuurd. Het was VKC die het eerste doelpunt liet noteren na een miscommunicatie in de verdediging van de Reest. De Reest stelde daarna direct orde op zaken. Het goede spel van de afgelopen weken was de ploeg nog niet verleerd. Via doelpunten van de Vries, Voogt en Kamphuis nam de Reest een 1-3 voorsprong. De Reest sloot de periode met 2-4 winnend af.
Ook in het vervolg was de Reest duidelijk de bovenliggende partij. In de tweede periode werd al snel de 2-5 gemaakt door een sterk afstandsschot van Bisschop. Vooraf was de inschatting gemaakt dat VKC alleen met veel strijdlust en fysiek spel het de Reest lastig kon maken. In een fase waarin de Reest definitief afstand had moeten nemen bleken de gastheren uit Tubbergen net over dat extra beetje mentale weerbaarheid te beschikken. De Reest vergat zelf om de rust en het overzicht te bewaren. Een terugspeelbal op eigen helft, recht in de handen van een speler VKC, was de assist voor de 3-5 en uiteindelijk de opmaat naar de 5-5. Maar onder aanvoering van de ijzersterk spelende Job Voogt en Arjan Hoeve wist de Reest toch weer het initiatief naar zich toe te trekken. Zo stond de Reest halverwege met 7-8 aan de positieve kant van de score.
In de derde en tot halverwege de vierde periode veranderde het spelbeeld nauwelijks. De Reest bleef telkens aan de positieve kant van de score maar wist nooit een groot gat te slaan. Met name door manmeersituaties wist VKC in het spoor te blijven. Achteraf gezien moet hier ook de vraag gesteld worden of het overschakelen naar een zone-verdediging niet beter was geweest omdat de scheidsrechters geen enkele ruimte gaven voor het onderlinge duel en hieruit het enige gevaar van VKC kwam.
Langzaam maar zeker ontglipte de Reest de wedstrijd. Keeper Schuring hield de Reest daarbij nog lang in de race. Maar toen de Meppelers in de beslissende periode geen enkel doelpunt meer wisten te maken was het duidelijk dat ditmaal de punten in Tubbergen zouden blijven. Uiteindelijk stond er een 12-11 uitslag op het scorebord en stonden er liefst 24 persoonlijke fouten op het wedstrijdformulier.
Na afloop hadden de Meppelers geen woorden voor het verlies. Qua kwaliteiten en vertoonde spel was er lang geen vuiltje aan de lucht. Alleen op cruciale momenten werd er te weinig rust en overzicht bewaard. Aanvoerder Schuring concludeerde dat het verlies alleen maar aan het team zelf te wijten valt en dat dit een belangrijk leermoment is.
Doelpunten: Wouter de Vries, Job Voogt, Stefan Goedknegt, Wim Bisschop, Arjan Hoeve allen 2x en Richard Kamphuis 1x.
